Lies Vanloocke

1987 ° - Meulebeke

Lies Vanloocke (°1987, Meulebeke) werkt al jaren aan een eigenzinnig en verfrissend proces waarin ze het landschap als onderwerp omploegt, op zoek naar structuren, richtingen, intensiteit en dramatiek. Ze benadert het landschap als een voortdurend veranderend gegeven, dat deel uitmaakt van een natuurlijke kringloop. Deze visie vertaalt zich in een oeuvre waarin individuele werken nooit als definitieve eindpunten worden beschouwd. Het overschilderen van doeken, soms met grote tussenpozen, vormt een constante in haar praktijk. Dit maakt haar schilderkunst vloeibaar en ongrijpbaar, een kwaliteit die ze optimaal tot uiting brengt via de flexibele techniek van acrylverf.

Haar inspiratiebronnen zijn zeer divers: zelf beleefde landschappen, herinnerde plekken, indrukken van reizen, gesprekken, toevallige vondsten en beelden uit tweede, derde hand of de media. Dit alles wordt omgezet in een abstracte beeldtaal. Wat overblijft, zijn niet alleen vormelijke elementen, maar ook een ongrijpbare emotionele component die zich niet laat vastpinnen op een specifieke plek of een duidelijk moment.

Vanloocke heeft een fascinatie voor landschappen in transformatie: ravijnen, bergen, wateren en veranderende hemels bieden krachtige vormen en patronen. Deze fenomenen worden zowel beïnvloed door trage, natuurlijke processen, zoals schuivende breuklijnen en klimaatveranderingen, als door menselijke ingrepen, zoals het trekken van grenzen, het aanleggen van wegen en het graven van kanalen. In haar werk vertaalt ze dit in vluchtige lagen verf die soms druipen en waarin richtingen wisselen.

Het spieraam waarop haar werk verschijnt, mag kantelen van rechthoek naar ruit, wat haar zoektocht een ambivalent karakter geeft. Het schilderij wordt daarbij zowel een klassiek ‘venster op de wereld’ als een autonoom object, een zelfstandige verkenning van de mogelijkheden van verf.